نقش تزریق اسکوربات اکسیداز در پوسته هسته اکومبنس بر اثرات تغذیه ای گیرنده های d2 دوپامینی موش های صحرایی نر بالغ

آسکوربیک اسید به عنوان یک ویتامین و نورومدولاتور در بیشتر نواحی مغز پستانداران به خصوص هسته اکومبنس که یکی از مناطق مهم در کنترل تغذیه بشمار می رودیافت می شود. . در مطالعات قبلی ما مشخص گردید که تزریق اسید اسکوربیک در هسته اکومبنس باعث کاهش تغذیه شده است لذا در تحقیق حاضر به بررسی نقش تزریق اسکوربات اکسیداز در پوسته هسته اکومبنس بر اثرات تغذیه ای گیرنده های d2 دوپامینی می پردازیم. در این مطالعه از 98 سر موش صحرایی نر از نژاد wistar در محدوده ی وزنی 270-220 گرم در14 گروه استفاده شد. کنترل، آسکوربیک اسید(µg/rat 50و250) ،بروموکریپتین (µg/rat 50و25) ، آسکوربیک اسید و بروموکریپتین (µg/rat 50و50) آسکوربات اکسیداز(µg/rat 2/0) ، آسکوربات اکسیداز و بروموکریپتین (µg/rat 2/0و50)، اسکوربات اکسیداز غیر فعال(µg/rat 2/0) و شم آسکوربیک اسید ، بروموکریپتین و اسکوربات اکسیداز. حجم تزریق دارو یک میکرولیتر، مدت تزریق 4 روز و اندازه گیری غذا در هر 12 ساعت دوره تاریکی تکرار شد. تزریق داخل آکومبنسی اسیدآسکوربیک و همین طور بروموکریپتین منجر به کاهش مصرف غذا ی موش شد ، تزریق توأم اسید آسکوربیک و بروموکریپتین منجر به تعدیل مصرف غذا و وزن موش شد در صورتیکه تزریق آسکوربات اکسیداز منجر به افزایش مصرف غذا شد. نتایج جدید تأکید کننده یافته ها ی قبلی که اسید اسکوربیک بعنوان یک ترکیب موثر در تنظیم غذا در پوسته هسته اکومبنس می باشد. علاوه بر این نتایج نشان داد اسکوربات اکسیداز، اسید اسکوربیک را کاهش می دهد و میزان تغذیه را تغییر می دهد. اسکوربات اکسیداز و اسید اسکوربیک می تواند اثر آگونیست گیرنده d2 دوپامینی در هسته اکومبنس در ارتباط با تغذیه تغییر دهند.